jeudi 27 mai 2010

TODO...e moito máis




Miña nai
miña compañeira
das túas entrañas,día a día nacen os teus seareiros
fieis cara a túa persoa.
Ti déchesnos a vida e nós,en agradecemento,
sólo podemos darche proteción e seguridade.
As túas bágoas son como vida para nós;
cando non choras nun mes,sempre as botamos en falla.
Ensinachesnos a falar,unha lingua rica en gramática e vocabulario
única na súa especie,que só unhas tres millóns de persoas
temos o privilexio de falala.
Iso enorgullécenos.
Ti sábelo mellor ca ninguén.
Tes as mellores curvas do mundo!
Dise que unha delas e a fin do mundo, finis terrae...
e eu nelas vexo vida a borbotóns.
So podo decirche
grazas Galiza por escollerme como nha das túas fillas...




Ana Solla

dimanche 16 mai 2010


Invades a miña mente

roubas o meu corazón

e eu non podo darche outra cousa
máis que o meu amor.






Ana Solla


E que máis dá,
se ó cabo todo é


algo ou nada

presencia ou ausencia

pasado ou futuro





lundi 3 mai 2010

Partituras


Acumulación incesante de notas con sentido e ritmo propio.Conxuntamente,forman melodías,que poden ser masculinas ou femininas.

Sen elas,a miña vida tería sentido?
Cada día mergullome nesa marea de tinta negra e papel branco e viaxo a un mundo de fantasías,aínda que as veces esa fantasía convírtese nun pesadelo....pero outras,a infinita liña do pentagrama transpórtame ao país das maravillas,ao país ao que tantas veces viaxei cando,de nena,caía pola toca do coello...




Ana Solla