TODO...e moito máis

Miña nai
miña compañeira
das túas entrañas,día a día nacen os teus seareiros
fieis cara a túa persoa.
Ti déchesnos a vida e nós,en agradecemento,
sólo podemos darche proteción e seguridade.
As túas bágoas son como vida para nós;
cando non choras nun mes,sempre as botamos en falla.
Ensinachesnos a falar,unha lingua rica en gramática e vocabulario
única na súa especie,que só unhas tres millóns de persoas
temos o privilexio de falala.
Iso enorgullécenos.
Ti sábelo mellor ca ninguén.
Tes as mellores curvas do mundo!
Dise que unha delas e a fin do mundo, finis terrae...
e eu nelas vexo vida a borbotóns.
So podo decirche
grazas Galiza por escollerme como nha das túas fillas...




Ana Solla