vendredi 13 août 2010

Percepción de algo novo


-Pecha os ollos.Pensa en todo o que che fai sentir ben-díxome
"un paseo pola praia,unha tarde cos amigos..."-pensei
-Agora,hule.¿Que sintes?-
-"Un aire limpo que enche os meus pulmóns"-
-Abre os ollos.A ansiedade esfumase si repites isto tres veces.A calma pouco a pouco chegará.Un sorriso iluminará o teu rostro.Todo ábrese ante ti,unha nova visión.O mundo ofréceche novas posibilidades.Todo volve nacer para ti.Desfruta da tua nova vida...Pero loita!Nunca des a espalda ao descoñecido.Sorrí.Esa é a clave.Un sorriso inspira confianza.Pero,o máis importante,Confía e se ti mesma-dixome.
-Grazas,mamá-contestei



Ana Solla

¿Que se sinte?


Traizóns.
Desgrazas.
*Confusión*
Sentimentos desagradables que pouco a pouco consumen
a miña visión racional e pacífica das persoas.Non todos
temos a sorte de desfrutar dun anaco de felicidade...
Paus.
Sangue.
Pingas que emporcan o baldeiro.
A dor é insoportable.
*Máis confusión*
O orgullo impídeme arrastrarme,entón unha mostra de
cora e ilumina os meus ollos.
Unha semana illada permitiume pensar con máis claridade
*A confusión diminúe*
Pero todavía me sinto...
¿Traizoada?
¿Apaleada?
¿Obxeto dun xogo que non ten fin?
Unha ampla sopa de letras.Pero só teño catro palabras
para expresalo todo:
¿Por que a min?
*Simplemente...baldeira*



Ana Solla