Nunca me parei a pensar no meu futuro.
Cando eres rapaz,divagas con ser perruqueira,veterinaria,mestra ou incluso soñas con percorrer a lúa;ter fillos,unha casa con xardin e mascotas e sobre todo,unha alma xemelga.
Despois de todos estos anos e despois de todas as experiencias vividas ao longo da adolescencia,daste de conta que non todo é blanco ou negro,hai variantes.Todo é peor do que imaxinabas.
Nestes momentos,o único no que podo pensar
é na dor,sufrimento e rexeitamento que invaden todas e cada unha das células do meu corpo.
